Ponieważ Neapol niezbyt przypadł nam do gustu z chęcią wybraliśmy się na tą cudowną wyspę. Dzień wcześniej kupiliśmy bilety na poranny prom gdyż na promach było mniej miejsc niż chętnych. Podróż trwa około 40 minut.

Położona przy cyplu półwyspu Sorrentine Capri była od wieków najchętniej odwiedzanym zakątkiem Zatoki Neapolitańskiej. Na Capri znajdują sie dwa wzgórza Mount Tiberio (334 metry) i Mount Solaro (589 metrów). Pomiędzy wzgórzami znajdują się miasteczko Capri. Pierwszymi kolonistami na Capri byli Grecy. W czasach rzymskich po swojej wizycie w 29 roku p.n.e. cesarzowi Augustusowi tak się spodobała wyspa że kupił ją od miasta Neapolu dając w zamian znacznie większą Ischię. Jego potomek Tyberiusz zbudował na Caprii 12 willi dedykując je 12 bogom Olimpu. Z Willi Jowisza rządził on imperium rzymskim, przenosząc tu stolicę cesarstwa.Tyberiusz na Capri, aż do śmierci w 37 roku otaczał się zrabowanymi w różnych krajach antykami. Wyspa została zwrócona księstwu Neapolu, w VI i VII wieku została najechana przez Saracenów. Capri pozostawała dość zaniedbana aż do początku XIX, kiedy odkryto Lazurową Grotę oraz niezwykły krajobraz wyspy. Od tego czasu przybywali tutaj artyści i pisarze, a od niedawna turyści. Mimo dużej liczby turystów Capri jest miejscem bardzo romantycznym.

My przypłynęliśmy do Capri na Marina Grande. Następnie wjechaliśmy kolejką do Capri. Stamtąd udaliśmy się do Anacapri. Rozgoryczeni nieco byliśmy gdy dotarliśmy do Lazurowej Groty. Panuje tam straszne zdzierstwo. Za pięć minut spędzonych w grocie która zresztą robi duże i pozytywne wrażenie zapłaciliiśmy tyle co wydawaliśmy w ciągu dwóch dni. Do Lazurowej Groty jechaliśmy mini-busikiem który wygladal jak miniaturka normalnego autobusu. Do tego autobusik przedzierał się przez ścieżki na których się ledwo ludzie mijali. Największą frajdą byłą sytuacja w której to dwa autobusiki się mijały na zakrętach na tych dróżkach.

Zdjęcia XIII                Zdjęcia XV

Strona główna