Hiszpania, Portugalia, Szwajcaria, Niemcy
Lipiec 1998
MAPKA
Zdjęcia
XVII Alcobaca
Alcobaça to miasto położone obok Batalaha, znane głównie z powodu zabytków. Historia: w starożytności Helcombatiae. W VIII w. zajęte przez Arabów. Od XII w. pod panowaniem Portugalii. Około 1152 król portugalski Alfons I Zdobywca ufundował w Alcobaca sławne opactwo cysterskie - Mosteiro de Santa Maria, sprowadzając mnichów z Francji.
Mosteiro de Santa Maria
Klasztor wraz z kościołem Matki Boskiej Zwycięskiej, wzorowany na słynnym opactwie cystersów z Citeaux we
Francji należy do najpopularniejszych tego typu w Portugalii.
Gotycka fasada kościoła została zasłonięta barokowymi elementami XVII i XVIII wiecznej architektury.
Natomiast z wnętrza usunięto wszelkie późniejsze dekoracje, przywracając kształt wąskim strzelistym nawom.
Warto zwrócić uwagę na ozdobne wejście do zakrystii z elementami ornamentami korali i wodorostów o dziwacznych, spiralnych kształtach. Są to elementy charakterystyczne dla sztuki manuelińskiej. Spośród wszystkich zgromadzonych w kościele zabytków najcenniejsze są XIV-wieczne grobowce króla Pedro i królowej Ines se Castro, które znajdują się w osobnych transpektach. Figury pary królewskiej, podobnie jak płaskorzeźby zdobiące boki sarkofagów wykonano z niesłychaną dbałością o szczegóły.
Jedną z niewątpliwych atrakcji tego klasztoru jest kuchnia. Jest to mroczne pomieszczenie, z piwnicami, olbrzymim stożkowym kominem.
Można powiedzieć iż wąskie drzwi z kuchni do refrektarza były dla mnichów praktycznym testem na nadwagę. Wszyscy ci, którym nie udało się przecisnąć, dopiero w takich okolicznościach podejmowali przymusowy post. Inną godną obejrzenia rzeczą są krużganki ciszy słynne z kamiennych okien z maswerkami, wybudowane za panowania króla poety Dinisa. Górną część krętych kolumn i manuelińskie sklepienie łukowe wraz z piękną, ośmiokątną umywalnią naprzeciw refrektarza dobudowano w XVI wieku. Sala Królów znajduje się tuż obok krużganków. Nazwa sali pochodzi od zgromadzonych tu posągów wszystkich królów panujących w Portugalii aż do Józefa I, który zmarł w 1777 roku.
Strudzeni całodzienną wędrówką usiedliśmy się przed klasztoreem zastanawiając się co dalej. W ciągu jednego dnia byliśmy w Fatimie, Batalaha i teraz w Alcobaca. Okazało sie ze ponieważ byliśmy tam o godzinie 17.30, nie odjeżdżał już z tej miejscowości żaden pociąg, a co najwyżej kilka autobusów, ale żaden z nich z powrotem do Coimbry. Chcieliśmy z powrotem jechać autostopem ale w końcu zdecydowałem się by jechać do miejscowości na południu, z której był jeszcze ostatni autobus do Coimbry, nie wiadomo było tylko czy zdążymy na tamten autobus.
MAPKA
Zdjęcia
XVII Strona
główna 